​Yeterince uyanık mıyız?

Her şeyin gerçek anlamını yitirip içinin boşaltıldığı bir dönemdeyiz. Maalesef bu vakıa da insanın iç dünyasına ayrı bir sıkıntı vermektedir. Menfaatler ön plana çıkarılıp, insanın en kıymetli hususiyetlerini hiçe sayarak ayaklar altına aldığına her saat şahit oluyoruz. İnsanlar ahlak, haysiyet, kişilik, vakâr hatta vatan sevgisini ve bağlılığını bile küçük menfaatler karşılığında yok edebiliyor. Vatan denilen topraklar sadece karnımızı doyurup, lüks hayat hayalleri kurduğumuz yerler değildir. Özünün, özünün de özünün, hatta DNA sarmalı gibi iç içe beden ruh gibi özümsenmesi gerekmektedir. Vatan yoksa yediğin ekmek, ekmek değil, içtiğin su, su değil, uyku bile senin gerçek uykun değil. 

Vatan yoksa tarikatın, cemaatin, partinin hiçbir değeri ve anlamı yoktur. Gittiğin cami, dergâh artık tüm özelliğini yitirir. Tuttuğun futbol takımı kadar;  imanla, kur’anla, aşkullah ile yoğrulmuş, üzerinde bin yıldır ezan okunan bu vatana yanmazsan, mezardaki kurtların bile senin cesedini yemeleri hakkına sahip değilsin. Ta Horasan diyarlarından bu toprakların bekçiliğini yapmak için koşarak gelen Sultanul Ulema ve kutlu evladı Mevlana’nın, asya dan Hoca Ahmet Yesevi hazretlerinin işaret ettiği bu topraklarda yürümek, ayak basmak için can atan Hak erleri dervişlerin yanında toz bile değilsin.   

Üçyüz sene Osmanlıyı yıkmak için yapmadıkları kötülük kalmayan İngiliz ve uşakları, Cumhuriyet kurulduktan sonra seni beni rahat bırakacağını mı sandın? İsmi Müslüman ismi, Türk ismi olan hainleri bizden mi sandın? Osmanlıyı yıktıktan sonra “hadi özgürsünüz istediğiniz gibi yaşayın” dediklerini sanıp yan gelip yatırırlar mı sandın? Üç beş doğalgaz, elektrik faturasına bu vatanı satacak kadar vatan sevgisini tüm hücrenden silip atacak kadar aşağılara mı ineceğiz? İşkembemi, midemi istediğim gibi doldurmayı istemek vatan sevgisi mi oldu artık?
Yüz elli yıldır sahte krizler, askeri darbeler, sahte din adamları ve türlü hilelerle bu vatanı bizden koparmaya çalıştıklarını anlamayacak kadar uykuda mıyız? Mesele vatansa parti-pürtü ahlaksız siyaset teferruat değil midir?  Allahu ekber dağları, 37 bin şehit verilerek aşıldı ve Sarıkamış kuşatıldı. 5 Ocak 1915'de Osmanlı Ordusu bu dağlarda, 60 bini donma sonucu tam 78 bin şehit verdi. Bu Sarıkamış şehitleri dedelerimize ayıp olmuyor mu bizim yaptığımız?

Çanakkale de günlerini bir tas üzüm hoşafı ile geçirip “ İslam ve vatan sağ olsun” diyerek üç yüz bin vatan evladının toprağa şehit olarak düştüğü ceddimize ayıp olmuyor?  Vatanı seviyorsan sende günde bir tas hoşafa talip ol bakalım. Ama olamayız değil mi? Göbek büyütmeye alıştırdılar bizi çünkü.

Dedelerimizin şehit olduğu Çanakkale sahillerine beş yıldızlı oteller kurdular. Çünkü oralar dedelerimizin şehit düştüğü yerler olduğunu unutturmak için. Otel odasında göbeğimizi kaşıya kaşıya yatarken kaçının aklına Çanakkale muhasarası gelir ha! Osmanlıyı yıkan zihniyet bizi uyuşturup kendine benzetme savaşı açtı. Kaç uyanık bundan haberdar oldu? Olanlar vardı elbette. Âlimler, mürşitler uyanık insanlardı çünkü. Lakin kaç kişi onları dinledi. Okuma yazması olmasa bile çatışmada mevziden çıkmadan önce, kelime-i şehadet getiren dedelerimizin şuurunun yüzde biri olmayan nesiller yetişti. Kelime-i Tevhit getirmeyi beceremeyen nesiller var artık.

Duvara sinen rutubet gibi yavaş yavaş senin senden, evlatları ana-babadan, karı kocayı birbirinden ayırıp aldılar. Hala “yok açım, yok lüksüm yok” diye höngürdeyip duruyoruz. Evet, pahalılık var. Ama vatanında var çok şükür. Pahalı da olsa alıp bir şeylerle karnımızı doyuruyoruz. Seni bu topraklardan sürmenin planını yapıyorlar uyanalım. Siyasi oyunlar ve entrikalara, sosyal medya büyüsüne karşı uyanık olalım.  Sadece şeytan ninni söylemez. Şeytanın uşakları da güzel ninni söylerler.