​NESİL ENDİŞESİ-2

Manevi kimliğimizin ikinci plana atılıp, dünyaperest yaşamın popüler hale getirildiği zamanız da, Müslüman şahsiyeti kemal bulmuş nesiller yetiştirmek bir o kadar zora girmiştir. Hakiki kimliğimizin güçlü şekilde yapılan, sözlü ve görsel illüzyonlarla, bize yabancı kimlikle değiş tokuş yapıldığı; inanç erozyonunun dinamitlerle hızlandırıldığı bir zamanda elbette özlenen nesiller zor yetişecektir. Ama ümitsiz değiliz elbette. Firavun’un sarayında Musa (aleyhisselâm) yı büyütüp yetiştiren Allah (celle celalühü) elbette yeni Musalar yetiştirecektir. Bize lazım olan şey vazifemizi ihmal etmemektir.
Bizlerin asla gaflete düşmemesi gereken şey ve imanımızın temellerinden olan, dünyevi ve uhrevi her türlü istikbal Allah’ın elindedir. Yarınlar Kulların değil Allah’ın elindedir. 
 Ömer bin Abdülaziz’in evlatlarının istikbali de buna ne güzel misaldir:
Mukâtil bin Süleyman şöyle anlatır;
Ömer bin Abdülaziz’in 11 evladı vardı. Onlara toplan 9 dinar bıraktı.
( Bir diğer Emevî halifesi) Hişâm bin Abdülmelik de 11 evlat sahibi idi. Onun bıraktığı mirastan her bir evladına birer milyon dinar düştü.
Vallahi,(bir zaman sonra) şu manzaraya şahit oldum;
Ömer bin Abdülaziz’in oğullarından biri Allah yolunda cihad için tam 100 atı sadaka olarak veriyordu.
Aynı gün Hişâm’ın oğullarından biri sokakta dileniyordu.
Unutmayalım Müslüman kardeşlerim, evlatlarımıza istikbali verecek olan Cenabı Hakk’tır.
Çocuklarımızın geleceği anne-babaların evlatlarını yetiştirmek için gösterdikleri fedakârlık ve haram helal hassasiyetine göre tecelli eder.
Helalde bereket vardır.
Haramda ise bereketsizlik vardır.
Çocuklarımıza verebileceğimiz en büyük hediye, güzel bir terbiyedir; onlara bırakabileceğimiz en kıymetli miras da ahiret mirasıdır. Yani İslâm şahsiyet ve karakteridir.
Bu mirası bırakan anne-baba ömürlük bir teşekküre lâyıktır.
İki türlü miras vardır;
1-) Zahiri miras;
Cenabı Hakk’ın tayin ettiği hudut ve ölçülere göre mülkün varislere intikalidir.
2-) Bâtıni miras;
Kişinin ardında bıraktığı evlatlarına İslam karakter ve şahsiyetini, iman ve ahlakı miras bırakmasıdır.
Eğer bâtıni miras sağlam verilirse o evlatlar zahiri mirası da yerli yerinde kullanırlar.
Fakat manevi eğitimden mahrum varislerin, zahiri mirası nasıl kullanacağı meçhuldür.
 
Hepimizin ve çocuklarımızın rızkına Allah Teâla kefildir. Ayeti Kerimede buyruluyor;
“ Yeryüzünde hiçbir canlı yoktur ki, rızkı Allah’a ait olmasın. O, her birinin (dünyada) duracakları yeri de( öldüktensonra) emaneten konulacakları yeride bilir…” ( Hûd 6)
Anne-babalar dünyevi kaygılar, nefislerin bahanesi olur ve insanı birtakım yanlışlara sevk eder.
Meselâ;
“ Çocuğuma dini eğitim verirsem, onu Kur’an kursu, imam hatip gibi müesseselere gönderirsem, filan mesleğe giremez, filan makama gelemez” gibi vehimlere kapılır. Neticesinde evladı dini bir tahsilden mahrum kalır, kendisi ağır bir vebale düşer, diğer taraftan evladının rızkı ise asla değişmez.
Evlatların ahireti hususunda endişelenmeli, bu cihette gayretleri artırmalı; dünyaları hususunda ise Allah’a tevekkülümüzü kuvvetli tutmalıyız.
 
( Osman Nuri Topbaş Hoca efendinin Yüzakı dergisindeki yazısından istifade edilmiştir.)