​Ekonomi her şeyimiz mi ?

Çocukluğumuzdan beri hep kulağımız tırmalayan, ailemiz tarafından da maalesef o yönde yetiştirilmeye çalışılan bir vakıa vardır. Ekonomi, para, iş, meslek. Yani bir insanın beş duyu organına hitap eden ana unsurlar. Bize böyle bir dünya kurguladılar. Ne öleceksin nede yaşadığını anlayacaksın siyaseti içinde, çamura batmış manda gibi ne çıkabildik ne ölebildik.

Yani kısacası ölümü gösterip hastalığa razı edilen bir dünya sundular bize. Kimler mi?  Çağın Firavun ve Nemrutları ve korkularından ve endişelerinden beslenen Ebu cehiller, Ebu Lehebler.

Müslümana müslümanca düşünceyi, Müslümanca hayat nizamını asla reva görmeyen güruh. Ya zaten niye Müslümanca düşünmemize veya hayatımızda mis gibi İslam kokmasına izin verilsin ki… Osmanlı Devletini yıkmak için 300 sene uğraşan bunlar değil miydi? Hem yıkmak yok etmek istedikleri İslam’ı “Osmanlıyı yıktık amacımıza ulaştık” deyip bizi serbest bırakacaklarını düşünmekte pek anlamsız olur.

Ekonomide, iktisatta onların istediği kadar zengin olunabilir, onların istediği kadar manevra alanı kullanabilirsin. Bir nevi gizli mandacılık. Veya hafif elastikiyetli modern kölelik prangası. Daha da yetmedi birde İslam’ı da onların istediği şekilde yaşamalı, çizgiyi aşmamalı. Kimse beş vakit namaz kılana, kendi halinde Müslümana ses çıkarmaz. Ama ne zaman ki hayat standartlarına karıştın tepene binerler.

Mekkeli müşriklerde Peygamber Efendimizden bu konuda rahatsız oldular. Eğer Peygamberimiz içi dışı put dolu Kâbe de gelip namazını kılıp dönseydi, kimse ondan rahatsız olmazdı. Ki ne zaman eşkıyalıklarına, despot ve zalim idare sistemine dokunuldu feryadı bastılar.
Kur’anı Kerim onların hallerini bize apaçık bildiriyor.

“Kendilerine âyetlerimiz açıkça okunup anlatılınca bize geleceklerine inanmayanlar, “Bundan başka bir Kur’an getir veya bunu değiştir” dediler. Onlara şöyle de: “Onu kendiliğimden değiştirmeye hak ve yetkim yoktur, ben ancak bana vahyedilene uyuyorum. Eğer rabbime itaatsizlik edersem şüphesiz dehşetli bir günün azabından korkarım.” ( Yunus 15)

Yani diyorlardı ki Ya Muhammed, bu getirdiğin din bizin faizle sömürüyü, haramiliğimizi, diktatörlüğümüzü, kafamıza göre uydurduğumuz adalet sistemimizi ortadan kaldırıyor. Rabbine söyle bize uygun Kitap versin yada sen onu uygun getir.

Kur’anı Kerim değiştirilemez olduğu için, akıllı geçinen münafıklar onun manasını değiştirmeye, Rasulullah efendimizin ( sallalhu aleyhi ve sellem)  hak şeriat çizgisinden saptırmaya başladılar. Sahte hocalar, sahte şehyler sonra gelsin dinler arası diyalog, yok o olmadı biraz kilise biraz camii modelli bol kepçeden din inşaa etmeye kalktılar.

Son elli yıldır yat ekonomi kalk ekomi büyüsü yapılınca, artık Müslüman dinini muhafaza etmeyi düşünemez hale geldi. Tek derdimiz para mı? Yemek içmek mi? İşkembemize bayram ettirmek mi? Materyalist Müslüman olmaz olamaz. Her şeyimizi düşünce dünyamızı çağın firavunlarına mı teslim edeceğiz!

Bizim Allahımız var, Rasulullahımız var, tüm sıkıntılara çare İslam dinimiz var.

Ayeti kerimede Rabbimiz ne buyuruyor:

“Kim İslâm’dan başka bir din arama çabası içine girerse, bilsin ki bu kendisinden asla kabul edilmeyecek ve o âhirette ziyan edenlerden olacaktır.” ( Ali İmran 85)

Bu ekonomi büyüsü çağın en büyük putudur. Çağın hubelidir, lat menat uzzasıdır. Müslümanlar ekonomiyi düzeltmek için uykusuz kalmaz, ahlakı düzeltmek için yorulur uykusuz kalır. Çükü Allah’ın ( celle celalühü) Kur’anı Kerim de şu buyruklerına iman etmişizdir.

“Hani rabbiniz, ‘Eğer şükrederseniz size (nimetimi) daha çok vereceğim, nankörlük ederseniz hiç şüphesiz azabım pek şiddetlidir!’ diye bildirmişti.”( İbrahim 7)

“O ülkelerin halkı inansalar ve günahtan sakınsalardı, elbette onların üstüne gökten ve yerden nice bereket kapıları açardık. Fakat yalanladılar; biz de ettikleri yüzünden onları yakalayıverdik.” ( Araf 96)

Sosyal medyanın hayatımıza iyice girip yerleşmesinden sonra, siyaset hatta dünya ekonomisi herkesi fazlasıyla meşgul etmeye başladı. Hatta değişimin kendimizde, takvamızda Allaha kullukta olduğunu da unutup, seçimlerle lider değişimi ile olacağına iman eder olduk.

Vatanı bekleyecek bir yönetici elbette lazımdır. Ama ekonomiden önce değişim fertten başlamalıdır.

Şu lideri gönderelim yenisi belki bizi daha iyi doyurur. Belki daha cebimiz para dolar dedikçe olmayacaktır.

Değişim kendimizde Allah’a kulluğumuzu gözden geçirmekten ibarettir. Vesselam.