​İsra 36. ayete dikkat!

Allah İsra suresi 36. Ayette net bir ifadeyle “kesin bilgi ve belge olmadan konuşmayın” der.
Kuran-ı Kerim ve Sünnet-i Seniyye’de insanın kendine yoğunlaşması, bütün dikkat ve emeği kendisine yöneltmesi emredilir.
İnsanın acımasız teknik direktörü olan nefisle mücadele dikkati dışarıya dağıtmamakla mümkün olur.
Allah müminin diğer insanlarla, özellikle gafil/zalim/cahil/münafık/kâfir insanlarla ilişkiler konusunda şu yöntemi önerir:
“Onlar Allah’ı gereği gibi takdir edip tanımadılar. Nitekim “Allah hiçbir insana hiçbir şey indirmedi” dediler. De ki: “Öyleyse Mûsâ’nın insanlara bir nur ve hidayet olarak getirdiği kitabı kim indirdi?” Siz onu kâğıtlara yazıp (istediğinizi) açıklıyor, çoğunu da gizliyorsunuz. Sizin de, atalarınızın da bilemediğiniz şeyler (Kur’an’da) size öğretilmiştir. (Resulüm!) Sen “Allah” de, sonra onları bırak, daldıkları bataklıkta oyalanadursunlar!” En’âm, 6/91.
“Senin en zararlı düşmanın nefsindir” sözüyle Peygamber (s.a.v.) odağımıza işaret eder.
Teknolojik aletlerin dış dünyayı gözümüzün içine soktuğu günümüzde doğal olarak insanın kendine yoğunlaşması zorlaşmıştır.
Ama mümin aşkın varlığı Rabbi,
İçkin varlığı eşi,
Taşkın varlığı çocukları,
Taştığı varlıkları anne/babasına yönelik öncelikler çerçevesinde yoğunluğunu titizlikle planlamalıdır.
Bu çerçeve dışında konuşacak veya hareket edecekse elinde kesin bilgi ve belge olmalıdır.
Bilgi ve belge olmadan atılan adımların, söylenen sözlerin hem dünyasına hem de ahiretine zarar vereceğini unutmamalıdır.
Peki, tam olarak Allah İsra 36’da bize ne diyor:
“Hakkında kesin bilgi sahibi olmadığın şeyin peşine düşme! Çünkü kulak, göz ve kalp, bunların hepsi ondan (o peşine düştüğün şeyden) sorumlu tutulacaktır.” İsra, 17/36.
“İlim ilim bilmektir,
İlim kendin bilmektir.
Sen kendini bilmezsen,Bu nice okumaktır.” (Yunus Emre)
Haydi!
Odağımıza kendimizi ve yakınlarımızı yerleştirelim.
Dağılmış nazarlarımızı ve zihnimizi toparlayalım.
Şeytanın bizi geniş dairelerle meşgul edip, kendimizi ve çevremizi unutturması hilesine teslim olmayalım.