​Taşkın Savaş

İsmi gibi taşkındı. Kabına sığmayan biriydi. Sürekli öğrenme halindeydi. Soyadı gibi de savaşçıydı. Pes etmez, asla yılmazdı. Zor dönemlerin ismiydi. Kolay bulunmayan dağ çiçeğiydi.
O bir kimyacıydı. Müzisyendi. Sahaftı. Dervişti. Ebru sanatkârıydı. Kolleksiyonerdi. Sanat yönetmeniydi. Koro şefiydi.

Her parmağında ayrı bir marifet olan ender insanlardandı. Daha ötesi beş kuşak İstanbulluydu, İstanbul beyefendisiydi. Çok önemli bir kültür taşıyıcısı idi.
İyi ki tanımışım dediğim insanlardandı. Muhabirlik yıllarımda çok kez haberini yapmıştım. Yıllar sonra kısa da olsa birlikte çalışma imkânım oldu. Sohbetleri doyumsuzdu. Masasının düzeni, üzerindeki eşyalar, onu zaten direk anlatıyordu.

Kimyacı müzisyen

1947 İstanbul doğumlu olan Taşkın Savaş, Fatih Dersiamları’ndan Coşkun Efendi’nin torunu idi. İstanbul’un bütün tarihi, dini ve folklorunu iyi bilenlerdendi.

Taşkın, Vefa Sultanisi’ni birincilikle bitirdikten sonra, İstanbul Üniversitesi Ayaz Ağa Kimya Mühendisliği’ne okul derecesiyle girerek, geceleri fakülteye, gündüzleri de aileden gizli olarak konservatuara gidiyordu.
Onu konservatuara iten önemli faktörlerden biri, her hafta devrin önemli musikişinasların katılımı ile evlerinde tarz-ı kadim meşk yapılması idi. Ağabeyi Coşkun Savaş’a ney dersine gelen ünlü bestekâr ve kudüm zen başı Gavsi Bay Kara Hoca’yı yakından tanıması, onu ileriki yıllarda müzisyen yapacaktı. Gramofon tutkusun da onun müziğe yönelmesinde önemli bir yeri vardı.

Birbirinden değerli isimlerin öğrencisi

Türk Müziği’nin resmen devlet tarafından okutulmasına karar verildiğinde, Taşkın Savaş, Belediye Konservatuarı’nın ardından, sınavına girerek Devlet Konservatuarı’nı kazandı ve öğrenimine burada devam etti. Daha önce konservatuar görmüş olmasından dolayı okulun idarecisi Nahid Dinçel, bu yeni öğrencisine ayrı bir ihtimam gösteriyordu.

Okula devam ederken okul dışında İstanbul’un çeşitli yerlerinde yapılan meşklere de katılıp bilgisini arttırmanın yollarını arayan Savaş, o yıllarda babası Hafız Raşit Efendi vefat edince, büyük bir boşluğa düştü. Türk Tasavvuf Müziğini Araştırma ve Yaşatma Vakfı’nın çatısı altına sığınan Taşkın Savaş için yeni bir dönem başlıyordu. Çünkü Vakıf’ta kimler yoktu ki; Zakir Başı Selahdin Demirtaş,  Zakir Başı Albay Zühtü Efendi, son Saray Hanendelerinden Hami Bey, Hafız ve özellikle Şeyh Muzaffer Özak, Tasavvuf müziğini kaybolmaktan kurtaran ve arşivleyen Safer Dal ve nice isimler…

Taşkın Savaş, hopcuzade Selahaddin beyin vefatından sonra vakıfta yapılan özel bir merasimle kudümzen başı tayin edilmiş ve hocası Safer Dal tarafından kendisine zahme tekbirlenmiştir. Ayrıca Asım Efendi ve Hüseyin Tolan beylerden de ders ve meşk alan sanatçının, konservatuar yıllarında Adnan Ataman, Dürdane Altan, Münir Nurettin Selçuk, Hafız Kani Karaca, Hafız Bekir Sıdkı Sezgin’in yanı sıra İ. Hakkı Ökan’dan usul ve nazariyat aldığını da belirtmekte yarar var.

Sahaflığı seviyordu

Devlet Konservatuarı’nı bitirip askerlik görevini yaptıktan sonra, uzun bir dönem Sahaflar Çarşısı’nda sahaflık yaparken, son dönemin ünlü sahaflarını tanıma fırsatı buldu. Aileden gelen eski kitaba olan saygı ve sevgisi kendi birikiminin artmasına vesile olmuştur.
Bir dönem sayın Prof. Süheyl Ünver’in talebesi Nil Adeniz’le Tezhib çalışması yapan Savaş, bunun yanı sıra ebruyu da ihmal etmeyerek her sahafın bilmesi veya anlaması gereken bu sanatın nazari kısmını Eczacı Uğur Derman Hoca’dan öğrenirken, tatbikatını ise Tahtakale’de muhasebe defterlerinin sırt hariç üç kenarlarına ebru yapan Halil Usta’dan alarak icazet sahibi oldu.

Klâsik sanatın yaşaması için mücadele verdi

Türk Müziği’nin ve klâsik sanatların yasaklandığı o zor dönemde, Prof. Dr. Süheyl Ünver hoca, bu sanatların unutulmaması için yeni talebeler yetiştirmek için çok mücadele vermiştir.

İşte o talebelerden müzehhibe Cahide Keskiner’in aracılığıyla Taşkın Savaş ve Ufuk İşbaşar; önce Yapı Kredi Bankası’nda daha sonraları Topkapı Nakışhanesi’nde kurs vererek ebru sanatı alanında bu millete sayısız talebe yetiştirdiler. Ebruyu ilk defa kumaş, cam, keçe ve kaplamaya nakledenlerden oldular.

‘Kültürlü çay nerede içilir?’

Taşkın Savaş, bir gün sahaf dükkânında iken telefon çalar. Karşıdaki ses İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür İşleri Daire Başkanı Şenol Demiröz’dür. Şaşırır. Başkan, Cemal Reşit Rey Konser Salonu’nun idaresi konusunda kendisine bir şeyler sorar. Taşkın Savaş da cevaben “Türkiye’de adam mı kalmadı da bana soruyorsunuz” der. Daire başkanın ısrarıyla bildiklerini paylaşır. Ardından Daire Başkanı Şenol beye, kendisi de bir soru sorar, “Efendim bu kadar kültür hakkında bilginiz var. İstanbul’da kültürlü çay nerde içilir?”
Şenol  bey de cevaben: “Yarın sabah saat onda bizim dairede içilir buyurun” diye cevap verir.

Belediye yılları

Şenol Demiröz ile o sabah çayında tanıştılar. Dost oldular. Kısa bir müddet sonra Taşkın Savaş, CRR de yerel ve etnik müzik danışmanı olarak görevlendirilir.

Şenol Demiröz ile çok başarılı festival ve organizasyonlara imza atmışlardır. Daha sonra Abdurrahman Şen ile de çalışmaya devam ettiler.
Bu arada hocası İ. Hakkı Ökan ile irtibatını koparmayan Savaş, hocası kendisini bir icazet ile şereflendirmiştir.

İstanbul Büyük Şehir Belediyesi Turizm Atölyesi’nin düzenlediği tanıtım fuarlarına müzik gurubuyla katılarak; Selanik, Bulgaristan ve Almanya’da verdikleri konserlerle İstanbul’a birincilikle dönmüşlerdir.

Besteler albümler ödüller

1980 yıllarında İstanbul’a gelen ve Yüzen Üniversite olarak tanınan eğitim kurumundan fahri doktora unvanını aldı.

Çok sayıda şiiri beste haline getirmiştir. İstanbul için; ‘İstanbul artık benim medeniyet şehrim’ adlı şarkıyı armağan olarak bestelemiştir.  Ahmet Yesevi’ nin Divan-ı Hikmet’inden 50 den fazla eser bestelemiştir.

Taşkın Savaş ve arkadaşlarına ait Yakarış Müzik Topluluğu, Yakarış I, Yakarış II, İstanbul Bektaşileri, Ramazaniye ve Muharerremiye adlı birbirinden değerli albümleri müzikseverlerle buluşturmuşlardır. Çok sayıda ödüller almıştır.

Taşkın Savaş ömrünün son yıllarında İstanbul Büyük Şehir Belediyesi Kültür A.Ş de İstanbul Kültürü üzerine çalışmalar yapıyordu. Taşkın Savaş’ın evi de ustalarının da olduğu gibi tam bir meşk hane idi.

Allahım rahmet eylesin.