Aylardır yaşayageldiğimiz imtihan bizlere çok önemli dersler verdi, öyle ki Allah, ağırlığı 1 gram bile etmeyen virüsle dünyaya ayar verip; bizleri; sizi ne gökdelenleriniz, ne ekonomik gücünüz, ne kirli ittifaklarınız, ne petrolünüz, ne bankalarınız, ne kara propagandalarınız, ne askeri gücünüz, ne de bir başka şeyiniz kurtaramaz gerçeği ile yüzleştirmiş oldu. Yüzleştik yüzleşmesine ama gereken dersleri acaba çıkarabildik mi, acaba faniden-bakiye giden bir yolcu olduğumuzu idrak edebildik mi? Yoksa unutup işimize bakalım durumunda mıyız? Krizi fırsata çevirip, bu günlerde geçer nasılsa tarafında mıyız ?
Temennimiz ve niyazımız bu günlerin de geçmesi elbette, lakin amacımız yaşadıklarımızı unutmadan, deneyimlerimizi geleceğe taşımak olmalı. Önce insanlığımıza sonra inancımıza yakışır onurlu ve sorumlu bireyler olabilmeyi başarmak zorundayız, başarabilelim ki gelecek adına umutlarımızı daha taze ve canlı tutabilelim. Nemelazımcı, vurdumduymaz ve savruk tavırlarımızı geride bırakıp derlenip toparlanmalı, hakikatler etrafında birleşerek yol alabilmeli, bu dünyanın kimseye kalmayacağını kafamıza çakarcasına artık anlayabilmeliyiz.
İbretlerle dolu dünya sahnesinde süremiz azalıyor, sermayemiz tükeniyor. Kimin ne dediği değil de Allah’ın ne dediğine kulak verirsek kurtuluşa erenler olacak, adam olacak, insan olacağız. Kendimize gelmek için daha nasıl bir musibet bekliyoruz anlamış değilim doğrusu. Bu günlerde olduk olduk, olamadık kimse kusura bakmasın, vay bilemediydik, vay göremediydik, vay tahmin edemediydik devri bitmiştir.
Artık ok yaydan çıktı, panik yok ama su koy vermekte yok, insanoğlu acziyetinin farkında olacak, yeryüzünde bir nokta bile olamadığını idrak edecek, zihinsel ve bedensel potansiyelinin bir zerreden ibaret olduğunu görecek, unuttuğu ve görmezden geldiği ne varsa gözden geçirecek, açları, düşkünleri ve mazlumları şimdi daha iyi anlayacak. Teslimiyeti beceremeyen insanoğlu şimdi bir virüse teslim olmaktan kurtulamamıştır. Öyleyse ; gelin fabrika ayarlarımıza dönelim, gelin hakikati görelim ve ‘ artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacak, değişiyoruz değişmeliyiz, dünya değişirken bizde kendi iç dünyamızı değiştirmeliyiz’ diye haykıralım.
Ve şu dizelere kulak verelim ;
Sayılı günler bir bir geride kalıyor,
Ömür sermayesinde bakiye azalıyor,
Fani dünyadan ebedi aleme bu yolda,
Bizlere kalan da, o defterde yazıyor.
Haydi o zaman, bu bayram bir milat olsun, ömrümüzü de bayram güzelliğinde sürdürebilmek ve değerlerimizle barışık yaşayabilmek için ; yeni normali eski anormal tavırlarımızdan arındırıp daha etkili ve huzurlu bir boyuta, salgın günlerinide iyilik ve güzellik salgınına dönüştürelim.
Şaka gibi değil gerçek gibi yaşayalım.
