​Oylar neden düştü?

24 Haziran seçimlerinin sonuçları hem kazandırdı, hem kaybettirdi. Muhalefeti değerlendireceğimiz yazılarımız da olacak. Önce iktidar partisinden başlayalım. 

Sağ cenahta Cumhurbaşkanlığı seçimi Cumhur İttifakı’nın kesin ve net zaferiyle sonuçlandı. Burada sorun yok. Elde edilen yüzde 52.5’lik oy aşağı yukarı beklenen bir sonuçtu. Beklenmeyen sonuç ise Ak Parti’nin kendi oylarıydı. Şahsımın, beni tanıyanların telefonlarında kayıtlı olan yüzde 42’lik tahmini tuttu. 

Bu arada seçimden önce veya sonra çeşitli yazılarım ve programlarımdaki konuşmalarım nedeniyle beni eleştiren tüm okuyucularıma teşekkür ediyor, yapıcı eleştirilerine saygı duyduğumu belirtmek isterim (Hakaret ve küfredenler hariç). Sonuçta bizim de mutlaka yanlışlarımız olmuştur. Bilinmesini isteriz ki tüm gayret ve çabamız bir basın mensubu olmanın ötesinde devletin varlığı, milletin bekası yönündedir.  Ülkenin istiklal ve istikbali için zamanlamasını iyi yapmak kaydıyla bazen yazmak- bazen susmak, bazen övmek- bazen yermek gerekmektedir. Şahsım bu zamanlamaya dikkat etmeye çalıştı. 

Önce yüzde 42.5’un ne anlama geldiğini bilmek gerekmektedir. 

Ak Parti siyaset sahnesine 2002 seçimlerinde aldığı yüzde 34.6 oy ile girdi. 2007’de oylarını yüzde 46.7’ye, 2011’de ise yüzde 49.8’e yükseltti. 7 Haziran 2015’de yüzde 40.9’a düşen Ak Parti, 1 Kasım 2015’de ise yüzde 49.5 oy aldı. 

Ortalama bir hesapla Ak Parti’nin oylarının yüzde 35 ile yüzde 50 arasında gidip geldiğini görmekteyiz. Son alınan yüzde 42.5 oy,  en yüksek ile en düşük oyun toplamının yarısıdır. Orta noktadır. 

Bir önceki seçimi baz alacak olursak, Ak Parti’de yüzde 7’lik bir düşüşün olduğunu görmekteyiz. Peki Ak Parti neden yüzde 7 kaybetti. 

*16 yıl aralıksız iktidarda olmanın getirdiği yüz eskimesi ve metal yorgunluğu. 
* 2002’deki başlangıç ayarlarından uzaklaşma. 
*Sağlık, Milli Savunma ve Ulaştırmadaki başarı çıtasına, Tarım ve Milli Eğitim’de ulaşamama. 
*Gençleri kazanamama. Her şeye rağmen milli ve manevi değerlerlerde meydana gelen erozyon. 
*Aile müessesesindeki yozlaşmayı durduramama. 
*Son yıllarda medyada oluşan dominat Ak Parti yanlısı yayınların, muhalefeti mağdur konumuna düşürmesi.  
*Halktan uzaklaşıldı algısının oluşması. 
*FETÖ terör örgütü mücadelesinde zaman zaman at izi ile it izinin karışması. Az da olsa bazı mağduriyetlerin oluşması. 
*İl Teşkilatlarının Erdoğan’ın her türlü ikazına rağmen yeterince çalışmaması. 
*İl Teşkilatlarındaki bölünmeler, iç muhalefetler. 
*Milletvekileri arasında oluşan gizli iç çatışmalar. 
*Dünyadaki gelişmeler karşısında büyük sermayeye direnemeyen küçük esnafın, suçu iktidara yüklemesi. 
*Kamu kurum ve kuruluşlarda zaman zaman israfa kaçan harcamaların oluşturduğu rahatsızlık. 
*Terör örgütleri ve sınırlarımızda bizim dışımızda gelişen ancak faturasını bizim ödemek zorunda kaldığımız gelişmelerin ekonomiye vurduğu darbe. 
*Ak Parti’nin vitrininde yer aldığı halde daha sonra bir şekilde menfaat ve koltuk sevdasına kapılan loserlerin oluşturduğu tahribat. 
*Milletvekili listelerine duyulan rahatsızlık. 
*Milletvekili adaylarının belirlenmesinde takip edilen yöntemin tartışılması. 
*Samimiyet ve ihlastan uzaklaşma. 
*Eskiden hizmet etmek için parti kapısı çalınırken, son yıllarda kişisel menfaat için çalınması. 
*Ak Parti teşkilat mensuplarının giyim, kuşam, hal, hareket ve tavırlarında, Ak Partililik görünümünden uzaklaşma. 
*Parti genel merkez vitrininde, il ve ilçe teşkilatlarında gerektiği kadar yenilenmeye gitmeme. Seçmen arasında hep aynı kişiler partiyi yönetiyor, hep aynı kişiler milletvekili oluyor algısının oluşması. 
*Diğer seçimlere oranla daha rahat bir konjonktürde seçime gitme. 
*Yeterince çalışmama. 
*Recep Tayip Erdoğan’ın söylemlerinden uzaklaşma, uyarılarına yeterince riayet etmeme. 

Bunlar benim tespitlerim. Tabi ki hepsi bu değil. Sizin de ekleyecekleriniz vardır mutlaka. Hatta bazı tespitlerim yanlış da olabilir. Tüm bu tespitler toplanıp, değerlendirilip, gereği yerine getirilirse bir sonraki seçimlerde beklenen sonuç elde edilir.