​İdam gelsin ama!

Gencecik bir polisimiz bir pisliğin kurşunuyla hayata veda etti. Hakkında onlarca suç kaydı olan ve elini kolunu sallayarak gezebileceğini düşünen suç makinası, yakalanması esnasında polisin silahını alarak ateş açması sonucu bir kadın polisimizi şehit etti. Şehit polisimiz Şeyda Yılmaz’a Allah’tan rahmet, ailesine sabırlar diliyorum.  “Bunları asmayıp besleyeceğiz” cümleleriyle öfkemizi haykırıyoruz. Polis ve askerlerimiz elbette bu riskle bilerek meslek hayatlarına giriyor. Ancak böyle ciğeri beş para etmez biri tarafından şehit edilmesi kahrediyor bizi. Bu alçaklık yanına kalmaz elbet. Yıllarca cezaevinde kalacak. Lakin bir gün yine çıkacak. Hayatının baharında bir polisimiz gitmişken ömür boyu hapiste kalsa ne olur. Zaman zaman idam cezası gündeme geliyor. Bir çocuğumuz cinayete kurban gittiğinde, askerimiz veya polisimiz şehit edildiğinde, bombalı saldırı yapıldığında “idam isteriz” diye haykırıyoruz. Öfkemizle haykırsak ta açıkçası bu çok mümkün değil ülkemizde.  Bir gün iktidarlar kendi çıkarına kullanması halince çok ciddi sonuçları olur. Bizim ülkemizde malum her suçu bir şekilde idam kapsamına alabiliriz. Yıllarca Laiklik adı altında neler yapılmadı ki? Türkiye’de olağan bir sistem olmadığı için her an idamla cezalandırılabiliriz korkusu saracak her kesimi. Onun için polisimizi şehit edenler, Narin’i öldürenler, askerimize silah sıkanlar ve dahası bunun rahatlığını yaşıyor. Bu tür olaylarda İdamın gelmesi en adaletli yöntem olacak. Dediğim gibi adaletin terzisi şaşarsa içimizden düşünmeye bile korkar hale geliriz. Bir gün gerçekten hak edene idamın geleceği günleri ümit ediyorum. Eyvallah…