​Hayal kırıklığı

Emeklilere yapılacak zamdan hemen öncesi bir yazı yazmıştım. Emeklilerin beklentisini karşılayacak, onların muhtaç olmayacak kadar geçimlerini sağlayacak bir maaş olması gerektiğini ifade etmiştim. Yaptığımız sokak röportajlarına baktım. Emekliler muhalefet partilerinin uçuk kaçık havada uçuşan rakamları değil daha makul bir maaş talep ettiklerini gördüm. Açıklanan rakam emeklilere tam bir hayal kırıklığı yaşattı. “2024 yılı emeklilerin yılı olacak” söylemi ve ek zammın müjde olarak %5 olarak açıklanması 10 Bin TL bir maaşla yaşamaya mahkum edilen emeklileri çok öfkelendirdi. Unesco’nun Mevlana yılı ilan ettiği gibi biz bu yıl emeklileri anacak ve onları yad edeceksek evet 2024 yılı emekliler yılı olarak kutlayalım! Lakin bu maaş artışı olarak söyleniyorsa hiç kusura bakmayın ama bu milyonlarca emekliye yapılan çok büyük bir haksızlık. Sosyal adalet sağlanamadığı yerde huzur olmaz. Efendim Temmuz’da telafi edilirmiş! Emekliler bu telafiyi Ocak ayında zaten bekliyorlardı. Önceki yazımda da belirtti. Şuan vatandaş mega projeleri değil ekonominin altında ezilen kesimin rahatlatılmasını bekliyor. Her dönemin beklentileri, ihtiyaçları farklıdır. 2002’de yol ve hastanelerin yapımı önemliydi, Savunma sanayinin güçlendirilmesi elzemdi, teknolojiye verilen önem kaçınılmazdı, eğitim sürekli güncellenen ve geleceğe yatırım olarak zorunluluktu. Günümüzde ise artık aciliyet teşkil eden milletin enflasyona ezdirilmemesidir. “Evladım dışarı çıkıp bir çay bile içmeye korkuyoruz” diyen bir emekli amcamıza böyle bir hayatı kimse reva görmemeli. Burada çay simit hesabı yapacak değilim ancak enflasyon ortada, pahalılık ortada. Şartlar zorlanmalı. Mart seçimleri öncesi bu şartlarda seçime girecek emeklilerin tepkisi de sandığa yansıyacaktır. Bunu bilen muhalefet yatıp kalkıp bunu işliyor,  işlemeye de devam edecek. Burada mesele seçim değil, emeklilerimizin insanca yaşama hakkının olduğudur. Eyvallah…