​Adaylık imtihanı

Tüm adaylar açıklanıncaya kadar yazmayayım dedim. 

Bu dönemde ne yazarsan yaz, bir yerlere çekiliyor. Yanlış anlaşılmalar oluyor. 

Mesleğimiz gereği gelişmeleri yakından takip ediyoruz. Yazmayalım diyoruz ama bir taraftan da mesleki refleksimiz, “şu konuyu mutlaka yazman gerekir” diye dürtüyor. 

Sair zamanda hep medya eleştirilir. Doğruları yazmıyor, hakikati dile getirmiyor, durması gereken çizgide durmuyor diye… 

Yani hep iğne bize batırılıyor. İğneyi bize batıranların çuvaldızı kendilerine batırmaları gerekmez mi? Bırakın çuvaldızı, kendisine toplu iğneyi bile batıran yok. 

Sözümüz tüm partilere. 

Aday adaylığı borsasının açıldığı günden buyana kulağımıza o kadar çok duyum geldi ki… 

Duymak istemediğimiz… 

Bilinmesi gerekmeyen… 

Yazılması uygun olmayan… 

İnanın doğruluğunu araştırmaya bile ar ettiğimiz iddialar. 

Hani bu bir bayrak yarışıydı… 

Hani önemli olan halka hizmetti… 

Hani hakkın rızası için halka hizmet esastı… 

Hani başkasını çekiştirmek, suizanda bulunmak, dedikodu yapmak, kardeşinin etini yemek gibi bir şeydi… 

Hani iftira haramdı… 

Hani bu davada yalan olmazdı… 

Hani……..

Ne oldu bu değerlerimize? Bu yarışın ardından yeniden yüz yüze bakmayacak mıyız? Yarış tamamlanıp adaylar netleştiğinde, aday kim olursa bağrımıza basıp onun için çalışmayacak mıyız? 

Birbirleri hakkında aslı astarı olmayan iddialarla dosyalar tanzim etmek de ne? 

Olmadık yalan ve iftiralarla rakibini (aslında refik) yıpratmak da nereden çıktı? 

İlla benim istediğim kişi aday olacak diye diretmek de neyin nesi… 

Belirlenen birini aday göstermek için gruplaşmak, hizipleşmek, ayrışmak da ne oluyor? 

Açık bir şekilde ben aday adayıyım diye meydana çıkmak yerine kaçak güreşmek, gizli mahfilerde dümen çevirmek ne anlama geliyor? 

Yakışıyor mu “ben Müslümanım” diyen birine? 

Yakışmıyor ama maalesef tüm bunlar ve daha fazlası yaşanıyor. 

Her parti önceden aday belirleme kriterlerini açıkladı. Uygun olan, etik olan, ahlaki olan bu kriterler doğrultusunda yarışmak. Gayrisi kişiye de topluma da partiye de ülkeye de zarar verir. 

Ancak görüyoruz ki, kriterler bir tarafa bırakılıyor, genel merkezlerde bir yakınını bulma sevdasıyla herkes Ankara’ya koşuyor, koşarken de eli boş gitmiyor, rakibini ekarte edebilmek için, içeriğinin doğruluğu tartışılır bir sürü belge, bilgi ve dosya götürüyor. Bu durum Ankara’daki karar vericilerin de işini zorlaştırıyor tabiî ki... Karar vericiler normal çalışmalarını bir tarafa bırakarak gelen dosyalarla uzun uzun uğraşmak zorunda kalıyorlar. Birçok kaliteli aday adayı bu tür yalan yanlış dosyalara kurban gidiyor. 

Bir sözümüz de genel merkezlere, genel başkanlara veya partinin etkili organlarına yakın kişilere. Yakın derken, mesafe olarak yakınlardan bahsediyoruz. Onlar (bir kısmı) ise başka bir yanlışın içinde. Gidişat üzerine fırsat devşirmenin peşindeler. Genelde yarışa son anda katılıyorlar. Son anda katılmanın getirdiği yıpratılmamışlığın avantajını kullanmak istiyorlar. Bulundukları makam ve mevkilerden aldıkları güçle hareket ediyorlar. Ankara’da oluşturdukları çevrelerini de destek kuvvet olarak arkalarına alıyorlar. 

Ben Konya’dan veya Ankara’dan aday adayı olan herkese, partilerinin baştan belirlediği kriterlere uygun yarışmalarını öneriyorum. Karar vericilerin adil olacaklarına inancım ise tam. 

Bundan sonra siyaset dünyasında medyayı moda tabirle “etik”, geçerli tabirle “ahlak” açısından eleştirenlere asla kulak vermeyeceğim. Çünkü çoğu bunu hak etmiyor. 

Unutmayın, bu da bir imtihan!


​