​Kitap ve Silah Dengesi

Hafta sonu bir kasabada düğüne katıldım.
“Düğünümüzde silah atılması yasaktır” pankartı sahnenin soluna asılmıştı.
Fakat silah sesi hiç eksik olmuyordu.
Düğünün olduğu merkeze gelen sanki işin gereğiymiş gibi silahına sarılıyor ve saydırıyordu.
Sırf daha çok ses çıkarsın düşüncesiyle özel silahlar geliştirilmiş.
Bir merminin fiyatını sordum.
Ortalama 10 TL civarında olduğunu söylediler.
Millet olarak ekmeğe saygımız tartışılmaz.
Bir dilim ekmeği atmayı büyük israf kabul ederiz.
Her tetiğe bastıkça 1,5 ekmeği çöpe atıyoruz düğünlerde.
Müthiş israfın yanında havaya silah sıkmanın yorgun mermi ve diğer muhtemel kazaların düğünü mateme dönüştürme riski de cabası.
Olay başka noktaya savrulmuş…
Küçük çocukların ellerine ağır tabancalar veriyorlar, çekirdekten yetişsin(!) düşüncesiyle.
Hatta düğün sahibinin misafirlere mermi dağıttığını söylediler.
Muhtarla ve kasabanın/mahallenin önde gelenleriyle tanıştım ve şu öneride bulundum.
Mahallemize güzel, çok amaçlı bir kütüphane yapalım, erken yaşlardan bu çocukları kitaba ve okuma/yazmaya alıştıralım.
Kitap aşkına silah aşkı ağır basanları askerlik ve polislik/bekçilik gibi silahlı mesleklere yönlendirelim.
Ve lütfen bu kökleşmiş ilkel düğünlerde havaya ateş etme alışkanlığına bir son verelim.
Bir millet kitap ve silah dengesinde ağırlığı kitaptan yana veremedikçe muasır milletler arasındaki konumunu yükseltemez.
Silah kitabın emrinde olmalı.
Ülkelerin kalkınmışlık seviyesi kütüphanelerde bulundurdukları kitap sayısı ile doğru orantılıdır.
Abbasiler zirvede iken Bağdat kütüphanesi,
Osmanlı zirvede iken İstanbul kütüphanesi,
İngiltere zirvede iken Londra kütüphanesi.
Şu an ABD de Washington kongre kütüphanesi; 32,2 milyon kitap+70 milyon el yazması+3,6 milyon kayıt+8,1 milyon müzik notası+5,5 milyon harita+14 milyon foto.
Harvard Üniversitesi Kütüphanesi: 15,965,675
Boston Halk Kütüphanesi: 15,760,879
Yale Üniversitesi Kütüphanesi: 12,283,594
Değişmez kural: Ne kadar kitap o kadar kalkınma.