​İnsanlık

"Bilim adamları düşünebilen malzeme üretti .”Bilim dergisinde yayınlanan bu haberi okuyunca kendi kendime; " insan sadece bir mahluk olarak kalmama konusunda kendisine verilen nimetleri gerçek değerinde kullanabilmek için her gün daha çok gayret etmesi gerekiyor” dedim.Mütedeyyin insanlar bu topraklarda bir imparatorluğun enkazının altından çıkmaya çalışırken sadece vatan topraklarını korumakla uğraşmamış; kendilerini dine ve ahlaki değerlere saygısı olmayan kişilerin gözünde ispat etmeye çalışmışlardır. Fakat hepimiz biliriz ki; bakmakla görmek hiçbir zaman aynı olmamıştır. Bakılan şey aynı olsa da görülen aynı olmaz. Bakmak gözün, görmekse; fikrin, vicdanın ve kalbin gözle birlikte devreye girdiği olaydır. Baktığımız ile gördüğümüz arasındaki fark” biz”dir. Biz hangi fikirlerle büyütülmüşsek,vicdanımızı ne kadar adaletli kullanabilmişsek , bakma fiiline ne kadar güzellik elbisesi giydirebilmişsek; o kadar görürüz. Biz aslında gördüğümüz kareyiz.O yüzden mütedeyyin insanlar ne yaparsa yapsın, ne kadar alttan alırsa alsın, kendilerinden başkasına saygısı olmayan, özgürlük fikri olmayan insanların gözünde asla” güzel kare "olamayacaklar. Adları” sapık "olacak ve bu bakışın hesabı sorulduğunda "şaka yaptım” denilecek . Çünkü görülen şey; görenin gözünde, vicdanında ve fikrin de şekillenir.Sanat; Arapça kökenli , dilimize yerleşmiş bir kelime. İnsanın hayalini, duygusunu güzellikle dışa vurumu. Güzel ve faydalı tasarımlar…Sanatın karşılığında, yani dışa vurumun da güzel kelimesi mutlak olan . Her söz söyleyen, her sahne şovu yapan sanat icra edemez. Popüler bir figür olur; hatta popülerliğini fıtrata ters, insanın güzelliğini aşağılayan ,yaratılışındaki cinsiyeti yok sayan, kendini "tür” kelimesinin basitliğine indirenanlayışa şarkı söylemek için çıktığı sahnede bayrak olarak kullanabilir . Ya da bununla zaten popüler kalmak isteyebilir…Büyüklere sormuşlar:” kişinin aklını nasıl anlarız?”- Söylediği sözden, demişler. İnsanın sözü onu diğer mahluklardan ayıran önemli bir ayraçtır. Kalbinde, vicdanında, aklında beslediği şey sözünde hayat bulur ve yine eskilerin deyimiyle küpün içinde ne varsa dışarı o sızar. .."Hiç kâle almayalım, söylenen sözün muhatapları olarak, mütedeyyin çevre olarak duymamış davranalım "diyenler güzelliğin vücut bulmuş hali peygamberimizin(s.a.v) birkötülük gördüğünde elinle düzelt ,gücün yetmezse dilinle, buna da gücün yetmezse bari kalbinle buğz et” hadisini unutmuş olurlar.Söz bir baltadır; yaraladığının ,kestiğinin, öldürdüğünün hesabını vermelidir .Yoksa güzellik hep can çekişir..Baştaki habere geliyorum yine;” düşünebilen malzeme bulundu.” İnsan tanımlanırken; "düşünebilen mahluk” deniyordu. Şimdi insanlığımızı kanıtlayabilmek için yani bir malzemeden farkımız olabilmesi için; bakışımızı, duruşumuzu, elimizi ve dilimizi vicdanla birleştirip mutlak güzele yönlendirmeliyiz .İnsanlık etmeliyiz ….