​Rehavet ve Disiplin

Sezonun ilk maçları hakkında belli bir öngörüde bulunmak zordur. Erzurumspor karşısında nasıl bir Konyaspor izleyeceğimiz konusunda fikir yürütmek de zordu. Geçen sezon küme düşmemeye oynayan mı yoksa önceki sezonlardaki başarılı Konyaspor mu izleyecektik.
 
17 yıl sonra çıktıkları süper ligin ilk maçında istekleri yüksek bir Erzurumspor beklememin yanında yapılmış çok transferlerle birlikte oyun bütünlüğünü oluşturamamış, dağınık bir Erzurumspor beklentisi içindeydim.
 
Her iki takımda lige hazır değiliz görüntüsü verdi. Konyaspor’un hareketli ve kaliteli ön bölgesine karşılık, topu rakip sahaya geçirmekte güçlük çeken, basit pas hataları ile çokça pas hatası yapıp defansta az adamla sıkça yakalanan Erzurumspor karşısında kaptığı toplarla rakibin ceza sahasına sık sık giren Konyaspor görüntüsüyle başladı maç. Bu görüntü önce penaltı ile karşılık bulurken penaltıyı çok kötü kullanan Skubiç Konyaspor’u golden ediyordu. Çok geçmeden kullanılan duran topta Uğur’un kafasından gelen gol ve az sonra Ömer Ali’nin ara pası ile çok iyi buluşan Yatabare ile gelen ikinci gol.
 
Etkisiz Erzurumspor karşısında kalan dakikalarda Konyaspor’un goller bulacağı görüntüsü vardı. Konyaspor, daha rahatlamış defansif düşünceden uzaklaşarak oyunun ofansif yönünü yeğleyen bir tarza büründürmüştü oyununu. Yetenekleri üst düzey fakat oyun disiplini ve takımla birlikte oynama alışkanlığı çok kötü bir Fofana bir taraftan hareketleri ile zevkli görüntüler oluştururken verimlilik anlamında Konyaspor hanesine eksiler yazan alışkanlıklarından birini daha gerçekleştiriyordu. Kaptırdığı topla savunma zafiyetine neden olurken bu zafiyet  topun kornere gönderilmesi ile geçiştirilmiş gözükürken korner kullanımında gelen gol Konyaspor adına çok rahat giden maçın şeklini değiştiriyordu.
 
Bulacağı bir golle Konyaspor’dan deplasmanda alacağı beraberlik Erzurumspor adına çok iyi başlangıç olurdu. Bu düşünce ile maça daha çok asılan ve Erzurumspor vardı sahada. Bu çabalara rağmen oyuna hükmetme ve gol pozisyonu üretme anlamında kısırlık vardı. Artık Konyaspor da rakip ceza sahasına girmekte zorlanıyordu ikinci yarı başlarında.
 
İkinci yarının ortalarında kullanılan duran topta Erzurumspor beraberliği yakalarken oyun şekli de değişiyordu. Galibiyet arayan ve üçüncü gol için önemli ataklar yapan bir Erzurumspor vardı. Buna karşılık mutlak galibiyet almak isteyen bir Konyaspor vardı fakat o ilk yarıda bulduğu gibi fırsatlar yakalamaktan uzaktaydı. Kazanılan duran topun kullanılışında oluşan karambolde Yatabare attığı golle çok iyi oynadığı maça değer katmış oldu.
Maçta en şaşırtan performans Yatabare’den geldi. Attığı gollerle getirdiği galibiyet bir tarafa gücünü sahaya koyması, hava topundaki etkili performası, topu arkadaşlarına yerinde ve akıllıca paslarla aktarması ile maçın tartışmasız en etkili futbolcusu idi.
 
Diğer dikkat çeken isim de Ömer Ali idi. Koşuları, topu doğru yerlere taşıması, verdiği paslarla oyunu doğru yönlendirmesi ve mücadeleci oyunu ile maçın en iyilerindendi. Konyaspor’un attığı üç golde de katkısı vardı.
 
Erzurumspor’dan ise Sunu etkili kanat oyunları ile Taylan ise orta sahadaki diri mücadelesi ve topu etkili kullanma çabaları ile dikkat çekiciydi.
 
Bu maç kazanıldı kazanılmasına ama Konyaspor’a sert uyarılar yapan bir maç oldu. Maç içinde rehavete yer olmadığının, oyun disiplinin ve oyun düzenine sadık kalmanın öneminin uyarısının şiddetli bir şekilde alınması gerekliliği ortaya çıktı. Tabi ki duran topların önemi ve duran topları savunmanın önemi… Konyaspor’un acilen duran top savunmasını öğrenmesi gerekiyor.
 
İlk üç hafta Konyaspor’un kazanma potansiyelinin yüksek olduğu haftalar... Daha ligin başında gelen bu fırsata yüksek oranda motive olup değerlendirilmesi gereken haftalar... Sezon boyunca altlardan kurtulma acılarını yaşamak yerine, yukarı hedeflere tutunmanın zevklerini yaşayalım. Bunu önceki sezonlarda başarabilen Konyaspor’un yeniden başaracak gücü muhakkak var. Yeter ki rehavete kapılma olmasın…
 
Selam ve dua ile…