​Rahatlık içinde oynanan maç

Sezonun son maçıydı artık… Sezon hedeflerinin çok uzağında kalan Konyaspor, bitime bir hafta kala ligde kalmayı başarmış olarak sezonun en rahat maçına çıkıyordu. Maçın bir başka anlamı ise Konyaspor’a en büyük başarıları yakalamış Aykut Kocaman’a rakip olmasıydı.

Ligde kalmanın rahatlığını yaşayan Konyaspor karşısında şampiyonluktan ümidini kesmiş, ikinciliğini koruma çabası ile maçı kazanma arzusunda olan Fenerbahçe…

Maça hızlı başlayan taraf Konyaspor oldu. Daha ilk dakikalarda gol olma oranı çok yüksek iki gol pozisyonundan yararlanamayan Konyaspor’du…

On dakika süren Konyaspor fırtınası artık dinmeye başlamış Fenerbahçe oyundaki etkinliklerini yükselterek hakimiyetiniKonyaspor’a kabul ettirmeye başlamıştı. 

İlk atakları kaleci Carlgren savuştursa da Fenerbahçe’nin başarılı pas organizasyonu ile oluşturduğu gol girişimi Soldado’nun son dokunuşu ile gole dönüşüyor ve Fenerbahçeyi öne geçiriyordu. Çok geçmeden Eren’in hatalarına Selim Ay’ın ters kafa vuruşu Fenerbahçe’nin ikinci golü olurken ilk yarı böyle bitti.

Fernandao’ya Selim’in yaptığı penaltıyı 65. dakikada Soldado kullanıp gole çevirirken maç bu sonuçla biter izlenimi oluşmaya başlamıştı ki Fofana çok güzel bir gol attı. Çok geçmeden Jahoviç attığı golle farkı bire indirip bir umut oluştursa da Konyaspor’un sonucu etkileyecek girişimleri olmadı ve son maçı mağlubiyetle kapattı.

Böylesi maçta futbolcuların performansını değerlendirmek yerinde olmasa gerek fakat son haftalarda en beğendiğim Selim Ay’ı bu kadar hata yaparken görmek istemezdim. İşte beklediğimiz Selim’i izliyoruz dediğimiz haftaların arkasından böylesi performans onu sevenler için üzücü olmuştur.

İçinde fazlası ile duygu değişimleri barındıran, geleceğe dair fazlası ile önemli dersler içeren, doğru şekilde irdelenmesi gereken bir sezonu geride bıraktık. Bu sezonla ilgili konuşulacak çok şeyin olduğu muhakkak. Sezonun değerlendirmesi ve gelecek planlaması ile ilgili düşüncelerimi önümüzdeki haftalarda paylaşmaya çalışacağım…

Selam ve dua ile…