​Konyaspor'un Gerçekleri

Konyaspor’un mutlak kazanmak zorunda olduğu bir maçtı. Bu zorunluluk maç içinde mağlubiyeti daha çok çağıran büyük riskleri çağırıyordu.
 
Maç iki takımında rakip kaleye hızla gelme etkinlikleri ile orta sahaların hızla geçtiği, rakip kalede gol arama aksiyonlarını fazlasıyla oluştuğu görüntüdeydi. İki yumurta çarpışıyordu merak edilen hangisinin kırılacağıydı. Özellikle Konyaspor için tamir edilemez riskler içiriyordu diğer taraftan.
 
Daha maçın başlarında defansın az adamla yakalandığı pozisyonda Batalla, Konyaspor’un iki stoperini de etkisiz kılan usta bir pas atınca Stancu rahat bir pozisyoda golü atıverdi.
 
Bu golle artık Konyaspor için maç bitmişti aslında. İlk golü yediği maçlardan puan alamayan tek takım olan Konyaspor’un bu maçı döndürmesi imkansız gibi bir şeydi artık.
 
Gol için saldıracak olan Konyaspor’un arkada bırakacağı geniş alanlarla Bursa takımının önemli fırsatlar yakalamaya çok uygun bir takım olduğu futbolcularının özelliğine bakıldığında aşikardı.
 
Ali Turan’ın Kembo karşısında aciz kalarak yenilen ikinci gol ve tüm defansın baskı yapmayı birbirine bırakarak Bursasporlu futbolcuların paslaşmalarına ve attıkları gole Konyasporlu futbolcuların gösterdiği tepki tribünde maç izleyen taraftar kıvamında, fazlası ile rezilceydi.
 
Skoru elde etmiş Bursaspor gol yememeyi ön plana alarak sergilediği oyun maçta daha fazla gol olmamasını ana sebebiydi. Maçta gol atarsa ancak Bursaspor atabilirdi. Konyaspor gol atacak görüntüyü ve hissi maç boyunca hiç sergilemedi. Bursaspor’un gol yememe isteği Konyaspor’un daha az farkla mağlup olmasını sağladı.
 
Nereden geldi Konyaspor buraya? Buraya gelinmesinin sebeplerini iyi düşünmek gerekir. Bu sebepler iki gurupta toplanır. Konyaspor dışındaki etkenler ve diğeri Konyaspor ile ilgili etkenler.
 
Konyaspor dışı etkenler bu duruma gelmenin en etkili nedenleri. Kısaca bunu Tff ve Tff’nin tüm kurum ve kurulları ile Konyaspor’a karşı ortaya koymuş olduğu taraflı ve planlı bir şekilde Konyaspor’u harcama uygulamaları olarak nitelemek mümkün. Bu konuda son maçlarda hakem hatalarının yaşanmadığı maçlar izliyor olmamız bile bununla ilgili. Artık Konyaspor’u  harcamak için hakem hatalarına ihtiyaç duyulmayacak kadar sorunlu bir duruma kadar getirmeyi başardılar.  Konyaspor onlar açısından bakıldığında debelendikçe batacağı ve çıkamayacağı bir batağın içinde.
 
Konyaspor ile ilgili olanlarına gelince futbolun şu gerçeğinden başlamak gerek ilk önce. Futbolda iki amaç vardır. Biri gol atmak, diğeri gol yememek. Bu iki amacın biri diğerinden daha değerli değildir. Bu amaçlardan birini öncelikli alabilirsiniz ama birini diğerinden daha az değerli veya daha fazla değerli hale getirmek yanlış olur. Aykut Kocaman zamanında belirgin şekilde öncelikli hale getirilen gol yememe amacı bu takımın yükselişindeki temel maya idi. Fakat bizler (Konyaspor’un tüm paydaşları) daha fazla zevkli maç izlemek adına gol atma amacını, gol yememe amacından daha değerli hale getirdik. En temel hata olarak bunu görüyorum.
 
Bir önemli hata artık Konyaspor futbolculara teslim olmuş, futbolcu egemenliğinin hakim olduğu  bir takım haline geldi. Bunun böyle olmasını özellikle Ali Çamdalı’nın kadro dışı bırakıldığında gösterilen tepkilerle oluşturduk.  Mustfa Reşit Akçay’ın futbolcular üzerinde etkisiz hale  gelmesini sağladık. Yok sakızı, yok ters şapka giymesi derken Mustafa Reşit Akçay gitti ve Konyaspor daha kötüye gitti. Bu iki temel hata zaten bir takımın kötüye gitmesi için fazla bile.
 
Konyaspor sabırlı, disiplinli oynayan ve geniş alanda oynamaya alışık olmayıp, öndeki santrafor’un istasyon olduğu ve sahaya bloklar halinde yerleşip dar alanda oynayan bir takımdı. Bunları artık hiç birini göremiyoruz. Mehmet Özdilek’in ise ya Konyaspor’un geçen iki sezon içinde nasıl oynadığından haberi yok ya da sergilenen oyuna burun kıvırıyor. Böyle devam ederse Konyaspor için iyi oynadı ama kaybetti cümlelerini daha çok kurarız. Özdilek ya Konyaspor gerçeklerine dönmeli ya da bırakıp gitmeli.
 
Selam ve dua ile…