​Konyaspor Bu Ülkenin Takımı Değil Mi?

Öncelikle perşembe gecesi maç yapmış takıma pazar günü en erken saatte, 14.00’de maç yaptıran Tff’nin niyetini okumak mümkün bu maç için… Konyasporlu futbolculara 63 saat sonra maç yaptırmak sanki bir işkenceye tabi tutmak gibiydi nazarımda. Avrupa kupalarında mücadele eden diğer iki takımın maçlarının 19.30’a konmuş olması (ki Bjk, Konyaspor’dan iki gün önce maç yaptı) ve bu uygulamanın Konyaspor’dan esirgenmesi… Haydi diyelim yayıncı kuruluşun itirazı olacağı için aynı saate koyamadınız, 16.30’a niye koymadınız? Alanyaspor ve Gençlerbirliği takımları hafta içinde maç yaptı da bizim mi haberimiz yok? Kısacası Konyaspor’a karşı art niyetli uygulamaları sürdüren Tff ile karşı karşıyayız.

Farklı takımlara karşı ceza vermemek veya en az ceza vermek gibi arzulu hareketlerini izlediğimiz Tff’nu Konyaspor’a daha fazla nasıl ceza veririzin arzulu çabalarını daha yakın zamanlarda gördük. Türk futboluna Konyaspor üzerinden ayar vermeye çalışan kurum kuruluşları hatta bu konuda arzulu olan tv kanallarını da izlemekteyiz.

Yok sayılmaya, her türlü olumsuz uygulamalara rağmen Konyaspor mücadelesine devam ediyor. Hafta içi Avrupa kupalarında aldığı galibiyetle kendine gelen, özgüven kazanan Konyaspor vardı. Alınan galibiyetten çok 65 dakika kadar sergilenen üstün oyun galibiyeti daha değerli kılıyordu. Kötü gidişata dur diyen, toparlanan bir Konyaspor vardı artık.

Diğer maçtan 63 saat sonra Malatyaspor karşısına çıkmak zorunda bırakılan Konyaspor için maç içinde olumsuzluk oluşturacak konunun yorgunluk olma ihtimali yüksekti. Bundan dolayı maç hakkında öngörüde bulunmak güçtü.

Maçın geneli için pozisyonsuz, kısır bir maçtı demek yanlış olmaz. Maça Malatyaspor daha diri ve istekli ve topa daha çok sahip olarak başlasa da üretkenlikten uzak bir görüntü içindeydi. Konyaspor’da ise zaten yorgunum berabere kalsam da yeter havası gözlemleniyordu.

Maçın şekli 21. dakikada değişti. Ceza sahası önünde sırtı kaleye dönük bir şekilde Fofana’dan aldığı topu arkasındaki defansa rağmen aniden kaleye dönerek etkili yere ve sert şut gönderen Eze güzel bir gol attı.

Golden sonra bol pas hatası yapan, orta sahada mücadeleleri kaybetmeye başlayan ve Konyaspor kalesine yaklaşamayan bir Malatyaspor izlemeye başladık. Bu tam da hafta içi yorgunluğu atamamış Konyasporlu futbolcuların istediği bir durumdu. Fazla efor sarf etmeden durumu idare edip beraberliğe razı oldukları maçtan galibiyetle ayrılma ihtimalleri oluşmuştu.

Konyaspor iki farklı skoru yakalayabileceği etkinlikleri buluyordu aslında. Üçüncü bölgede biraz daha isabetli oynansa, biraz daha arzulu oyun sergilense, son paslarda dikkatli olunsa ikinci gol rahatça bulunabilirdi.

Bir duran toptan gelecek gol, bir kaza golü veya olabilecek bir penaltı idare etme düşüncesine zarar verebilirdi ve öyle de oldu. Hatta Malatyaspor maçı kazanacak duruma dahi geldi. Malatyaspor’un topun kale çizgisini geçtiği sebebiyle iptal ettikleri gol oldukça tartışmalı. Topun izdişümü alındığında topun çizgiye teması görüleceği kıvamında bir pozisyondu.

Hakemler çok kötüydü. Art niyetli değillerdi ama çok kötü maç yönetimi gösterdiler. Kararlarını gördüklerinden ziyade futbolcu hareketlerine ve tepkilerine göre veren veya veremeyen bir hakem yönetimi vardı. Durum böyle olunca sahadaki futbolculardan bazıları bunu kullanmaya çalıştı. Maçta avantajları neredeyse hiç uygulamadı. Maçta sergilenen oyun kaliteli maç vaad etmiyordu ama her şeye çaldığı düdükle ve arada atışı kullanılacak yeri belirlemedeki durumlar ile hakem maçın kalitesini iyice aşağıya çekti.

İlk Yarıda Fofana’ya yapılan bir penaltı verilmedi. Yapan futbolcunun sarı kartı vardı ve ikinci sarı karttan atılmalıydı. İkinci yarıda Skubiç’e yapılan tartışmalı penaltı ve Malatyaspor’un golünün iptali hatalıydı. Kısacası çok kötü bir hakem ve hataları ile Konyaspor’un galibiyetini alan bir hakem vardı.

Bir galibiyet Konyaspor için çok iyi olacaktı. Almaya da çok yakındı. Mağlup olmaya çok müsait, galibiyeti ikram eden bir rakip karşısında Konyaspor eline geçen önemli fırsatı öyle veya böyle kaçırmış oldu.

Selam ve dua ile…
Mehmet YILDIRIM