Maç öncesinde Torku Konyaspor topladığı puanlarla ilk yarılarda tüm zamanların puan rekorunu kırmıştı. Bu maça daha rahat çıkma, daha özgüvenle çıkma olguları oluşturmasını bekliyordum. Bu düşünce ile galibiyetin kahraman yapacağı, mağlubiyetin çok sorgulanmayacağı bir maç olacağı öngörüsünde bulunmuştum. Mağlubiyetinde çok sorgulanacağını sanmıyorum.
Yine maçtan önce galip gelmek için güçlü yönlerini sahaya yansıtan pozitif ve üretken oynamaya çalışan bir Torku Konyaspor olması gerektiğini düşünmüştüm. Neydi güçlü yönler: Maçlarda koşu mesafelerindeki üstünlük, sağlam defans, ilerde yapılan pres ve bu pres sırasında rakibi dengesiz yakalayıp pozisyonlar oluşturmak. Bazı maçlarda da ikinci bölgeyi hızlı geçmek olmuştu. Tabi bir de duran toplar vardı ki Meha olmadığı için bu yönümüzden yoksunduk.
Aslında Torku Konyaspor bu dileklerimizi yerine getirmeye çalıştı. Pres yapmaya çalıştı ama Bjk prese karşı zor durumlara düşmedi. Topla ilişkileri iyi olan kanat oyuncularına aktararak ve kanatları işleterek sıkıntı yaşamadılar. Baskı ile kapılan toplarda ise topu doğru yerlere aktaramadık ve etkili kullanamadık.
Ayağa isabetli pas oyunları ile etkili olmaya çalışan Torku Konyaspor bu maçta ne yazık ki kendi sahamızdan rakip sahaya geçerken fazlası ile pas hatası yaptı. Zaten Torku Konyaspor’un oyununu olumsuz anlamda etkileyen yön bu idi. Topu istediği gibi ileri taşıyamayan, topların hemen geri döndüğü, kalemizin atak üstüne atak yediği bir oyun halini aldı. Üstüne adam eksiltme maharetleri yüksek oyuncuları ile kanatları etkili kullanan ve gerektiğinde hızlı bir şekilde kanatları değiştiren rakip olunca savunma işi zorlaştı.
Torku Konyaspor’un bu maçta var olabilmesi rakibinden önce gol atması gerekiyordu. O da olmadı. Bajiç’in maçın başlarında direkten giden topu mesela. Bu pozisyondan sonra oa fırsat oluşturamadık.
Maça iyi yönetimle başlayan ama her ne hikmetse uyarmasına rağmen Holmen’e yaptığı faulü görmezden gelen sarı kartı göstermeyen, az geçmeden Gökhan’ın, Kibong’u arkadan çekme gibi net hareketini görememe acizliğini sergileyerek Uğur’un sarı kart görme pozisyonunun hazırlayıcısı olan Serkan Çınar en azından Konyaspor taraftarlarının beklentileri yönünde maç yönetmeye başlamıştı. Maçın ikinci yarısının hemen maçlarında ise gelen gol ve gollerle skora göre maç yönetti. Bu sonuçla çok da hakemi tartışacağımız maç olmadı zaten…
Maçın ilk golden sonrasını değerlendirmeye gerek yok. İlk golden sonra maç Torku Konyaspor için bitti. Bjk takımına karşı üretken ve pozitif oyun oynamaya çalışmanın bir riski vardı arkasından skorun rakip takım lehine yükselmesi idi o da gerçekleşti. Bu mana da kendimde alınan 4 -0’lık mağlubiyetin eleştiri hakkını görmüyorum. Burada eleştiriden daha ziyade durum tespitleri yapmaya çalıştım ki, ister olumlu, ister olumsuz her şartta bunun olması gerekiyor zaten…
İlk golü değerlendirecek olursak ikinci yarıya iyi başlayan , rakip kale önünde topa daha fazla topa sahip olmaya çalışan, hem topu kalemizden uzak tutup araya gol sıkıştırmaya çalışma anlayışı ile oynarken kaptırılan top ile hızla gelen rakip futbolcular takıla takıla attılar golü. Bu golü önlemede Ali Turan’ın inancı ve mücadelesi ümidi keserek mücadele etmeyi bırakan birkaç futbolcuda da olsaydı yenilmeyebilirdi.
Konyaspor aşktır deyip deplasmana gidip tribünde yerini alan hatırı sayılır sayıda taraftarımız vardı. Bu sezon en fazla takdiri alan taraftar guruplarımız. Mağlubiyette de takımı bağrına basmasını bilen takımımızın itici gücü oluyorlar. İnanıyorum ki şampiyonluğun temel taşı olacaklar… bu çilelere katlanan tüm taraftarlara sonsuz teşekkürler…
Niyetler temizdi ama olmadı. Canın sağolsun Konyasporum… Selam ve dua ile…
Mehmet YILDIRIM
mhmt_yldrdm_42@hotmail .com
