​ Bireysel Bir Maç

                                                
           Sezonun belkide seyir zevki en yüksek kaşılaşmalarından biriydi. Her iki takımda elinden geleni yapmaya çalıştı ve sonuçta Alanyaspor bireysel performanslara da bağlı olarak Konyaspor’a 3-2 üstünlük sağlayarak deplasmandan 3 puanla evine döndü ve kümede kalmayıda garantilemiş oldu. Konyaspor ise evinde bir kez daha yenilerek geçen sezonun iç saha performansını mumla arattı.
           Maçın hemen başında öne geçen Konyaspor’da Vukovıc’in oyundan alınmasıyla başlayan talihsizlikler mi diyeyim yoksa giren oyuncuların yetersizliği mi bilemiyorum ancak gördük ki Vukovic defansın bel kemiği durumunda. Yerine giren Selim Ay ise belkide maçın kader adamı oldu. Penaltıya sebebiyet vermesi, yapmış olduğu top kayıpları ve başarısız müdahaleleri adeta rakibin ekmeğine yağ sürdü ve haliyle onun adına da kötü bir gece olmuş oldu. Ancak bunları sadece Selim’e bağlamak elbetle yanlış olur. Takım içinde kaptanlık görevini yapan Ali Çamdalı malesef son 6 aydır sahalarda yok. Maçın 30.dakikalarında yapmış olduğu 3 pas tercihi bence skora ve hatta maça doğrudan etki etti. Eski Ali malesef artık yok, bunu yaşa mı bağlarsınız yoksa gösterilen övgüyü kaldıramadığna mı yorarsınız orasını size bırakıyorum. Ve Vagner Love adeta 2 haftalık futbol açlığını bu maçta giderdi. Özellikle attığı 2. gol tamamen bireysel çabası ve yeteneğinin ürünüydü. Bu kadar bireysel performansların konuşulduğu bir maç olması da maçın en ilginç yanlarından biriydi.

           Bundan sonra artık tek hedef olarak kupa kaldı ki o maçında çok kolay geçeceği söylenemez. Serkan’ın yokluğu her maç kendini hissettiriyor. Ali Turan’ın sakatlığı ve Vukovic’in netleşmeyen durumu var. Bu şartlar altında çıkılacak bir de Kayserispor maçı var. Yani önümüzdeki 10 gün Konyaspor için hayati önem taşıyor. Bir tarafta elle tutulabilir tek başarısı olacak olan Türkiye Kupası Finali, diğer tarafta inişli çıkışlı bir grafik çizdiği lig maratonu. Kesinlikle kupa maçı düşünülmeli ve bu maça göre hazırlanılmalı 10 gün boyunca. Finale çıkmak demek UEFA kapısına dayanmak demek, ek gelir demek, ek prestij demek...

           Gel gelelim teknik heyette; yani Aykut Kocaman Türkiye'deki her takım için şahsi kanaatimce iyi bir teknik adam hatta bazıları için bir kaç gömlek üst bir teknik adam. Gitse de kalsa da Konyaspor’un en önemli başarılarını kazanmış kişi. Şimdi sorarım size Aykut Kocaman mı dedi bu hataları yapında maçı böyle bitirin diye? O yüzden eleştirirken lütfen daha dikkatli olalım. Ama tabii bazı yanlışları yok mu? İlla ki var, olacaktır da. Fofana’yı oyuna alması doğru bir hamle ancak Amır’i değil kesinlikle Ali Çamdalı’yı oyundan çıkarmalıydı. Ya da Fofana neden 11'de başlamadı? Ya da Jonson neden stopere çekildi? Bunlar benim açımdan merak konusu olmaya devam ediyor.

Ve Riad Bajic ;
           Kesinlikle harika bir sezon geçiriyor ve Aykut Kocaman’ın elinde adeta olgunlaşıyor, pişiyor. Henüz 23 yaşındaki bir oyuncunun Türkiye Süper Ligi'nde 15 gol barajını geçtiğini malesef son zamanlarda göremiyoruz. Ancak Bajic bunu yaparak üzerine düşeni fazlasıyla yerine getiriyor. Konyaspor’un bence futbol dünyasına kazandırdığı önemli oyunculardan biri olacak ve Konyaspor belki de bu oyuncudan iyi bir gelir elde edecek. Umalım ki Bajic’in bu performansı kalan maçlara da yansısın ve formunu devam ettirerek Konyaspor’a daha fazla yardımı dokunsun.