SARAYBOSNA (AA) - Bosna Hersek'te 1992-1995 döneminde yaşanan savaşta, başkent Saraybosna yakınlarındaki Hadzici'de kaybolan ve kemik kalıntılarına ulaşılamayan 46 sivilin yakınları gösteri yaptı.
Bosna Hersek Savcılığı önünde toplanan kayıp yakınları, savaşta esir kampına kapatıldıktan sonra bir daha haber alamadıkları yakınlarının kemiklerine ulaşılması çağrısında bulundu.
Zlata Krajina, 30 yıldır kardeşine ait bir kemik bulma ümidiyle yaşadığını ifade ederek, sağlık sorunları olmasına rağmen protestoya katıldığını anlattı.
32 yaşındaki kardeşi Camil İsmic'e ait bir ize rastlayamadıklarını belirten Krajina, "Kayıplarımızın bulunmasını ve suçluların cezalandırılmasını istiyorum. Kimin yaptığının bir önemi yok. Sağlık durumum iyi değil ama yine de her gün buraya geliyorum. 30 yıldır sürüyor, birçoğunun anne babası öldü. 64 yaşındayım, kardeşimin mezarı olsun istiyorum ama belki de o günü hiç göremeyeceğim." diye konuştu.
İfeta Hrnjic duygularını şöyle dile getirdi:
"Kardeşimi, onun karısı ve kızını arıyoruz. Evden oğluyla esir alındı. Daha sonra oğlu bir esir takası ile bize teslim edildi. Çok işkenceye uğramıştı, zar zor hayatta kaldı. Tek isteğim bulunmaları ve bir mezarlarının olması. 80 yaşındayım ve hayattaki tek isteğim bu."
Esir kampında 9 aya yakın tutulan Nenad Krvavac, "Sadece Müslüman olduğum için işkenceye uğradım. Her türlü işkenceye uğradık, hendek kazdık, her gün dayak yedik, nasıl hayatta kaldığımı bilmiyorum." dedi.
Savaş esirlerinden Senahid Stupar, “Savcılığa başvuruda bulunduk ama maalesef bizi dinlemiyorlar ya da dinlemek istemiyorlar. 30 yıl geçmesine rağmen 46 masum insanın bulunamamış olması kabul edilir şey değil." değerlendirmesinde bulundu.
Toplama Kampına Kapatılan Esirler Derneği Başkanı Seid Omerovic de burada yaptığı açıklamada, "İki ay önce 20 derneğin katılımı ile savcılıkla toplantı düzenledik ama hiçbir sonuç alamadık. Bosna Hersek'in birçok bölgesinde olduğu gibi burada da bir karara varılamadı, gidişat hiç iyi değil." diye konuştu.
Hadzici'de 22 Haziran 1992'de Sırp askerlerce 300'e yakın Boşnak ve Hırvat sivil arasından 46 kişi, isim ve soy isimlerine göre bilinmeyen bir yere götürülmüştü. İlgili sivillerden hiçbirinin kemik kalıntısına ulaşılamazken, yaşanan olayda hala yargılanan olmadı.