Kilometrelerce uzaktaki ailelerine moral vermeye çalışan Ukraynalılar, savaşın bir an önce son bulması için dua ediyor.
Yaklaşık 1 yıldır Konya'da yaşayan 39 yaşındaki Anna Starovoitova, AA muhabirine, turizm işiyle uğraşmak için Türkiye'ye geldiğini söyledi.
Starovoitova, kızı ve oğlunun ülkesinde olduğunu belirterek, "Tatil dolayısıyla oğlum yanımdaydı. Okul açıldığı için 3 hafta önce Ukrayna'ya gönderdim. Yaz tatilinde Türkiye'ye getirmeyi düşünüyordum. Yılbaşında buradaydı. Bir ay benim yanımda kaldı. 9 yaşındaki oğlum ve 19 yaşındaki kızım anneannelerinin yanında kalıyor." dedi.
"Aradığımda bazen saatlerce ulaşamıyorum"
Ailesiyle internet üzerinden iletişim kurarken bile aksaklıklar yaşadıklarına değinen Starovoitova, ülkesine yapılan saldırıların ardından sürekli "Ne olacak?" endişesi taşıdıklarını dile getirdi.
Ailesi için çok endişelendiğini vurgulayan Starovoitova, "Aradığımda bazen saatlerce onlara ulaşamıyorum. Her siren başladığı zaman ailem bodruma gidiyor. Annem, ilaç, yemek, su gibi malzemelerle valiz hazırlamış. Bir de küçük kutuya köpek maması koymuş. Nasıl sakin olayım. Çocuklarım orada, kalbim orada. Artık bugün ben yarısı ölmüş, yarısı yaşayan biriyim. Ölürsem de kendi toprağım olsun." ifadelerini kullandı.
Yulia Çapar da 5 yıldır Türkiye'de bulunduğunu, 2,5 yaşında oğlu olduğunu bildirdi.
Annesi, babası, erkek kardeşi ve tüm akrabalarının Ukrayna'da olduğunu anlatan Çapar, şöyle konuştu:
"Ailemin yaşadığı şehir de bombalandı. Devamlı siren sesi geliyor. Korkuyorlar ama savaşıyorlar. Sivil halk kendi şehirlerini korumaya çalışıyor. Ailemle sık sık görüşmeye çalışıyorum. Psikolojileri bozuk. Annem uyumuyor. 1 saat önce annemle konuştum. Marketler, raflar boş. Hiçbir şey yok. Türkiye'den Ruslara seslenmek istiyorum, lütfen susmayın. Bu savaşı siz durdurabilirsiniz. Lütfen bir şeyler yapın."
Kaynak:
Gelişmelerden zamanında haberdar olmak istiyor musunuz? Google News’te KONHABER'e abone olun.
